Σ.Φ.Ο.Α: Κόκκινη κάρτα στον Φασισμό

«Το είδαμε κι αυτό! Κατά την διάρκεια του αγώνα της Δευτέρας, στην Θύρα 4 του γηπέδου μας ‘αδέρφια’ ομιλίτες αφαίρεσαν πανό του ΟΦΗ με αντιναζιστικό περιεχόμενο και τραμπούκισαν Ομιλίτες (μεταξύ των οποίων και μέλη του Συνδέσμου μας).

Όλοι εμείς, τα μέλη του Πανελλήνιου Συνδέσμου Φίλων ΟΦΗ Αθηνών, που έχουμε την τιμή και την τεράστια ευθύνη να είμαστε συνεχιστές της κληρονομιάς του αγωνιστή της Ελευθερίας Νίκου Ξυλούρη, καταδικάζουμε απερίφραστα πράξεις και πρακτικές σαν αυτή.

Τέτοιες ενέργειες, που είναι καθοδηγούμενες και πατρονάρονται από συγκεκριμένες ιδεολογίες δεν έχουν θέση στο Γεντί Κουλέ. Το γήπεδό μας δεν είναι χώρος για την προπαγάνδα κανενός, ειδικά αυτών που εκμεταλλευόμενοι την κερκίδα εκφράζουν μίσος και στρέφονται ενάντια στην Ελευθερία των ατόμων. Ο Κρητικός Λαός έχει βιώσει με τον πιο σκληρό τρόπο τον φασισμό, είναι ανεπίτρεπτο να κλείνουμε μάτια και αυτιά όταν αυτός σέρνεται δίπλα μας.

Γεγονότα σαν αυτό, καθώς και το ατυχές περιστατικό του φιλάθλου με τον ποδοσφαιριστή Μαυρία, δεν εμφανίστηκαν μέσα σε μια μέρα. Ούτε έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα λυθούν μέσα σε μια νύχτα. Αλλά όσο ΟΛΟΙ εμείς δεν κάνουμε κάτι για να τα αποτρέπουμε, συνεχώς θα υπονομεύουν τον ΟΦΗ μας και θα απαξιώνουν την εικόνα του Γεντί Κουλέ, που ολοένα και αδειάζει.

‘Γύρισε ν’ ανοίξεις τις πόρτες
τις μεγάλες που κλείσανε μια νύχτα..
Μάζεψε το σπόρο από τ’ αλώνια
τα μαρμαρένια και σπείρε τα καρπερά χωράφια..
Aκρίτες ν’ αναστηθούν, καβαλάρηδες.’

Νίκος Ξυλούρης»

Όλοι “χρωστάμε”…. (και μας χρωστάνε)

41.600.000 ευρώ εξοικονομήθηκαν σε σχέση με πέρυσι από τις ομάδες της Super League εν προκειμένου να “μπορέσουν να επιβιώσουν” και άλλα 11.000.000 εξοικονομήθηκαν από τη nova. Πιστεύει άραγε κανείς, ότι με την τακτική μειώσεων αυτή, εν καιρώ θα δούμε κάποια αλλαγή προς τη θετική κατεύθυνση; Διότι η ελληνική προϊστορία δείχνει ότι όπου συγκεντρώνονται πολλά λεφτά, πάντα συγκεντρώνονται και πολλά κοράκια. Οι παραπάνω αριθμοί βέβαια είναι αυτοί που δηλώνονται στην εφορία. Γνωρίζουμε καλά πως η πραγματικότητα… διαφέρει. Χωρίς στοιχεία όμως δε μπορούμε να εννοήσουμε κάτι παραπάνω από αυτά που όλος ο κόσμος γνωρίζει. Ήδη πάντως πληθαίνουν τα δημοσιεύματα που θέλουν το φετινό πρωτάθλημα να είναι το τελευταίο από αυτά που μέχρι τώρα έχουμε συνηθίσει. Στοιχεία μη βιωσιμότητας δείχνουν ότι από του χρόνου πολλές ομάδες θα υποβιβαστούν λόγο χρεών…

Το παράδοξο είναι ότι παρ’όλες τις μειώσεις σε όλα τα επίπεδα που αφορούν τον ελληνικό αθλητισμό, οι φίλαθλοι και οι οπαδοί από τους οποίους εξαρτάται η εν λόγο επιχείρηση (το ποδόσφαιρο), υποχρεούνται να συνεχίσουν να πληρώνουν εισιτήριο και κάρτα διαρκείας στα ίδια επίπεδα με πέρυσι. Και δεν αναφερόμαστε καν στην κατακόρυφη πτώση της ποιότητας θεάματος του φετινού πρωταθλήματος. Μην αναρωτιέται λοιπόν κανείς για τις άδειες εξέδρες στο φετινό πρωτάθλημα. Πόσο μάλλον όταν στο σύνολό μας έχουμε να πληρώνουμε από το νέο χρόνο 7.340.000.000 ευρώ (και να ‘ταν μόνο αυτά) στο κράτος μέσα από τα χαράτσια.

Όταν πεινάσει και ο τελευταίος από εμάς… τότε θα τραβάμε τα μαλλιά μας, πού τόσα χρόνια στηρίζουμε Ανώνυμες Εταιρίες οι οποίες αποτελούν κομμάτι ενός συστήματος που ξοδεύει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για “άρτους και θεάματα”. Λες και δε μπορούσε η μπάλα να ήταν όπως παλιά…

AGAINST MODERN FOOTBALL!!!!

——————————————————————————————————————————————————————–

Αναλυτικά:

Όσον αφορά τη νέα οικονομική πολιτική σε σχέση με πέρυσι, ο ΟΦΗ είναι 6ος στις μειώσεις:

Πανιώνιος: (-81,15%)
Άρης: (-78,4%)
Ξάνθη: (-71,4%)
ΑΕΚ: (-65%)
Κέρκυρα: (-62,5%)
ΟΦΗ: (-57,1%)
ΠΑΟΚ: (-50%)
ΠΑΣ: (-37,5%)
Αστέρας: (-37%)
Βάζελος: (-30%)
Ατρόμητος: (-22%)
Γαύρος: (-21,7%)
Λεβαδειακός: (-20%)

Όσον αφορά τα χρήματα που γλύτωσαν οι ομάδες σε σχέση με πέρυσι, ο ΟΦΗ είναι 8ος:

ΑΕΚ: 7.500.000
Πανιώνιος: 6.500.000
Γαύρος: 5.000.000
Άρης: 4.700.000
ΠΑΟΚ: 4.000.000
Βάζελος: 3.760.000
Ξάνθη: 2.500.000
ΟΦΗ: 2.000.000
ΠΑΣ: 1.500.000
Αστέρας: 1.500.000
Κέρκυρα: 1.000.000
Ατρόμητος: 1.000.000
Λεβαδειακός: 300.000

Και όσον αφορά τα φετινά μπάτζετ, ο ΟΦΗ είναι 8ος:

Γαύρος: 18.000.000
Βάζελος: 8.815.000
ΑΕΚ: 4.500.000
ΠΑΟΚ: 4.000.000
Ατρόμητος: 3.500.000
ΠΑΣ: 2.500.000
Αστέρας: 2.500.000
ΟΦΗ: 1.500.000
Πανιώνιος: 1.500.000
Άρης: 1.300.000
Λεβαδειακός: 1.200.000
Πανθρακικός: 1.200.000
Ξάνθη: 1.000.000
Πλατανιάς: 1.000.000
Βέροια: 800.000
Κέρκυρα: 600.000

Τα παραπάνω στοιχεία από το snakes4.com

Επειδή τα ψέμματα τελείωσαν.

Ο Εθνικισμός, η εξέδρα και η Χρυσή Αυγή

Μιας και ξεκινά το Γιούρο σήμερα και η εθνική υπερηφάνεια προβλέπεται να χτυπήσει απανωτά τίλτ, ένα ντοκιμαντέρ για την δράση εθνικιστών στις εξέδρες…

από το Transit tv:

Ήταν η “Γαλάζια Στρατιά” παρακλάδι της Χρυσής Αυγής; Ένα ρεπορτάζ για τους τιμωρούς των γηπέδων, τη δράση της οργάνωσης και οι καταγγελίες για ξυλοδαρμούς στα πανεπιστήμια. Τι περιεχόμενο δίνουν στον Εθνικισμό; Ποια η ιδεολογία τους.
Μιλάει ο εκπρόσωπος της Γαλάζιας Στρατιάς και στέλεχος της Χρυσής Αυγής Ηλίας Παναγιώταρος.
Ρεπορτάζ:Γιώργος Κουβαράς -Μάγδα Γεωργιάδου

Η ακροδεξιά κερκίδα δρα και προκαλεί

Δημοσιεύθηκε στο “Βήμα” στις 27 Μαρτίου 2007

Με την ανοχή ΕΠΟ και ΕΛ.ΑΣ. η επέλαση της Γαλάζιας Στρατιάς στους αγώνες της Εθνικής

Μέλη της Γαλάζιας Στρατιάς (δίπλα) χαιρετούν ναζιστικά στις κερκίδες του γηπέδου «Γ. Καραϊσκάκης» το περασμένο Σάββατο στον αγώνα Ελλάδα- Τουρκία. Αριστερά, ο φίλαθλος με την περικεφαλαία δείχνει έτοιμος να δεχθεί το κάθισμα κατά τη διάρκεια των εμφυλίων επεισοδίων, ενώ δεν λείπει και ο… απαραίτητος κουκουλοφόρος. Ο ναζιστικός χαιρετισμός μελών της προέκτασης της Χρυσής Αυγής στα γήπεδα έκανε τον γύρο του κόσμου κατά τον αγώνα Ελλάδα- Τουρκία.

Καθ΄ όλη τη διάρκεια του αγώνα, ακόμη και όταν οι νεοφασίστες άρχισαν να δέρνουν τους διαφωνούντες, κανένας δεν τους ενόχλησε. Μηνύματα που τόνιζαν την ανάγκη να παρουσιαστεί δυναμικά ο ακροδεξιός χώρος στο γήπεδο «Γ. Καραϊσκάκης» είχαν εμφανιστεί στο Διαδίκτυο.

O ναζιστικός χαιρετισμός της ακροδεξιάς κερκίδας που έκανε τον γύρο του κόσμου το περασμένο Σάββατο μέσω της τηλεοπτικής εικόνας αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε κάθε απολογητή της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ). Πρόκειται, όπως αποδεικνύεται περίτρανα εκ του αποτελέσματος, για την αποκορύφωση ενός φαινομένου το οποίο γιγαντώθηκε με την ανοχή, αν όχι με τις ευλογίες της ΕΠΟ. Η «τεσσάρα» του Σαββάτου από την Τουρκία δεν ήταν εύπεπτη, ανέδειξε όμως ότι η κερκίδα, στα χρόνια που ακολούθησαν την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Ποδοσφαίρου από την Εθνική Ελλάδος, μετατράπηκε σε εστία όπου με θαλπωρή επωάσθηκε το αβγό του φιδιού. Η Γαλάζια Στρατιά έδωσε πάλι τον τόνο και οι υπόλοιποι συμμετείχαν πιστά στο χαμηλής αισθητικής φασιστικό παραλήρημα που εκτυλίχθηκε σε πανελλήνια ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση.

Η ακροδεξιά κερκίδα υπό την κοινή ονομασία Γαλάζια Στρατιά (πρόκειται για την προέκταση της Χρυσής Αυγής στα γήπεδα) δρα ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2004, όταν ξεκίνησαν οι προκριματικοί αγώνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Από τότε, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι ακροδεξιοί οπαδοί τοποθετούνται στις κερκίδες 21, 22 και 23 στο ανατολικό πέταλο του γηπέδου «Γ. Καραϊσκάκης» στο Φάληρο.

Γνωστοί οι… άγνωστοι

Πηγές της ΕΠΟ υποστηρίζουν ότι δεν μπορούσαν να ελέγξουν την ταυτότητα όσων αγόρασαν εισιτήρια, διότι τα προμηθεύτηκαν κυρίως από τα εκδοτήρια του γηπέδου. Βέβαια, η πραγματικότητα δεν είναι τόσο σύνθετη. Οι οπαδοί του πετάλου είτε είχαν προμηθευτεί εισιτήρια διαρκείας (το πιο πιθανό ενδεχόμενο) είτε τα αγόρασαν από πάγκους. Σε κάθε περίπτωση τα ονόματά τους είναι σημειωμένα και μπορούν να τα ανασύρουν ανά πάσα στιγμή τόσο η ΕΠΟ όσο και η Ελληνική Αστυνομία (ΕΛ.ΑΣ.).

Μέσα στο γήπεδο τα πράγματα ήταν πιο απλά. Οι «φουσκωτοί», ντυμένοι με μαύρα και χακί, είχαν εισέλθει στις κερκίδες από νωρίς. Σήκωσαν τα πανό τους και οι πιο φανατικοί άρχισαν να ψέλνουν τον εθνικό ύμνο, εκτείνοντας το χέρι τους στον γνωστό φασιστικό χαιρετισμό. Καθ΄ όλη τη διάρκεια του αγώνα, ακόμη και όταν οι ακροδεξιοί παρεκτράπηκαν και άρχισαν να δέρνουν τους διαφωνούντες, οι άνδρες της ιδιωτικής ασφάλειας του γηπέδου και οι αστυνομικοί δεν τους ενόχλησαν. Οι αστυνομικοί μάλιστα είχαν συγκεντρωθεί στα κυλικεία που βρίσκονται πίσω από τις θύρες και ξεμύτιζαν μόνο για να παρακολουθήσουν την εξέλιξη του αγώνα.

Από την ίδια κερκίδα ξεκίνησαν και τα υβριστικά συνθήματα εναντίον των Τούρκων. Η αρχή έγινε τη στιγμή ανάκρουσης του τουρκικού εθνικού ύμνου, τον οποίο «γιουχάισε» η πλειονότητα των παρευρισκομένων στο γήπεδο. Στη συνέχεια τον χορό έσυρε η Γαλάζια Στρατιά. « Φωτιά φωτιά στα κόκκινα σκυλιά » και « σκ…σκ…στον τάφο του Κεμάλ » είναι δύο μόνο από τα δεκάδες προσβλητικά συνθήματα που εμπνεύστηκαν οι ακροδεξιοί της κερκίδας. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλά από τα πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στα επεισόδια του Σαββατόβραδου είχαν νωρίτερα την ίδια ημέρα κάψει εν χορώ το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, την ώρα που η μαθητική παρέλαση για την 25η Μαρτίου διέσχιζε την πλατεία Συντάγματος.

Κυπριακό «παρών»

Ξεχωριστή παρουσία στην κερκίδα του Σαββάτου είχαν οι Κύπριοι, κυρίως οπαδοί του ΑΠΟΕΛ, οι οποίοι ξεχώριζαν από τις κυπριακές σημαίες και τις φανέλες με τα διακριτικά του συλλόγου που υποστηρίζουν. Δεν είναι τυχαίο πάντως ότι το ΑΠΟΕΛ έχει οργανωμένες ομάδες οπαδών, όπως οι Πορτοκαλοί και οι Πειρατές, οι οποίες είναι γνωστές στον εθνικιστικό χώρο. Ούτε το γεγονός ότι οι δύο συγκεκριμένες ομάδες θεωρούνταν από τους Κόκκινους Εθνικιστές, οπαδούς του Ολυμπιακού, αδελφές οργανώσεις με ιδέες παρόμοιες με εκείνες που έχουν οι φασίστες Ιrriducibili της Λάτσιο και οι Ούλτρας Φρενέτε της Ατλέτικο Μαδρίτης.

Μηνύματα που τόνιζαν την ανάγκη να παρουσιαστεί δυναμικά ο ακροδεξιός χώρος στον ποδοσφαιρικό αγώνα εμφανίστηκαν μαζικά στο Διαδίκτυο τις προηγούμενες ημέρες. Τα μέλη των ακροδεξιών ομάδων αναζητούσαν εισιτήρια ενώ δίνονταν ακόμη και συμβουλές για το πώς οι ενδιαφερόμενοι θα περάσουν απαρατήρητοι από τα μέτρα ασφάλειας. Οπως έγραφαν χαρακτηριστικά: « Να είναι θύρα με εθνικιστές μέσα, όχι τίποτα ξενέρωτοι ». Μετά την ήττα, σχολιάστηκε η κακή απόδοση των παικτών και διατυπώθηκαν θεωρίες ότι το παιχνίδι ήταν «στημένο». Δημοσιεύτηκαν επίσης φωτογραφίες και βίντεο με τη δραστηριότητα των ακροδεξιών μέσα από το γήπεδο όπου εμφανίζονται άτομα να χαιρετούν ναζιστικά και να κρατούν ναζιστικές σημαίες.

Aπο παραλληλογραφο http://wp.me/p1pa1c-hdA

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ

Αφιερωμένο σε όλους τους “σωτήρες” παντός είδους. Και να ‘ταν μόνο στον ΟΦΗ …

ΜΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΙ;

Έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν ότι το θέμα με τη βία στα γήπεδα είναι κατά βάση κοινωνικό, ακόμα και αν εκ πρώτης όψεως συχνά δεν είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό ως τέτοιο. Οι αφορισμοί για “χουλιγκάνια” που σφάζονται “γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν στη ζωή τους” είναι εύκολοι αλλά δεν πιάνουν την ουσία του προβλήματος και κυρίως δεν απαντάνε στο βασικό ερώτημα: Τελικά γιατί σφάζονται;

“Πεσίματα”, “ντου”, “ψειρίσματα” πάντα υπήρχαν στα ελληνικά γήπεδα ειδικά από τη δεκαετία του 80, αλλά όποιος έχει μία στοιχειώδη εμπειρία μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ότι η βία αυτή έχει αλλάξει ποιοτικά. Μπουκάλια, μαχαίρια, πτυσσόμενα, κλπ δεν υπήρχαν παλιότερα σε τέτοια σκηνικά (όχι τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό), ενώ υπήρχε και ένα στοιχειώδες “fair play” απέναντι στον “αντίπαλο”. Εν ολίγοις από εφηβικούς τσαμπουκάδες περάσαμε στις δολοφονικές συμπλοκές. Δεν είναι τυχαίο που αυτή η αναβάθμιση της βίας έχει συμπέσει με την οικονομική κρίση και την εκτίναξη της ανεργίας και της φτώχειας. Ο πιτσιρικάς που συμμετέχει σήμερα στις συμπλοκές σε αντίθεση με παλαιότερα φαίνεται να μην ενδιαφέρεται αν μετά δε γυρίσει σπίτι του είτε αυτός είτε κάποιος από τους “απέναντι”. Γιατί μην ξεχνάμε ότι η σε αυτές τις περιπτώσεις η απόσταση ανάμεσα στο θύτη και το θύμα είναι μία κλωστή και πολύ εύκολα μπορεί να βρεθείς στη μία ή στην άλλη θέση. Δέχεται λοιπόν να παίξει τη ζωή του κορώνα γράμματα γιατί στην τελική αυτήν ακριβώς τη ζωή του την έχουν γαμήσει ανεπανόρθωτα και μπροστά του δε βλέπει καμία προοπτική. Απλά είναι τα πράγματα, άσχετα αν κανένας από τους ειδήμονες, παραθυράτους αναλυτές δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να πει τα πράγματα ως έχουν.
Αν η παραπάνω ανάλυση φαίνεται κάπως σύνθετη και “βαριά” υπάρχουν άλλες περιπτώσεις που τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα.

75 νεκροί σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα είναι πολύ βαρύ για να το συλλάβει κανείς και πολύ χοντρό για να το αποδώσει σε μία απλή οπαδική κόντρα. Γιατί δεν ήταν μία απλή κόντρα αιωνίων αντιπάλων οπαδών, όπως επιχειρήθηκε να παίξει στα μίντια. Αυτόπτης μάρτυρας της σφαγής λέει αναφερόμενος στους οπαδούς της Αλ Μάσλι «…η αστυνομία επέτρεψε στους δολοφόνους να εισέλθουν βαριά οπλισμένοι στο γήπεδο. Δεν υπήρχαν, μάλιστα, και επίσημοι. Πολύ βολικό…Ο στρατός τους έχει αφήσει ανεξέλεγκτους και τους χρησιμοποιεί για τις βρωμοδουλειές του. Για να καταλάβετε πόσο μεθοδευμένα ήταν όλα, όταν πλησίασαν στις εξέδρες και άρχισαν την επίθεση έσβησαν για αρκετά λεπτά τα φώτα έτσι ώστε να διεκπεραιώσουν το δολοφονικό τους έργο…». Η απάθεια των μπάτσων φαίνεται άλλωστε ξεκάθαρα και στο σχετικό βίντεο που ένα τεράστιο κορδόνι αιγύπτιων MATάδων ανοίγει για να περάσουν οι οπαδοί της Αλ Μάσλι και να φτάσουν στο απέναντι πέταλο. Το γιατί έρχεται αμέσως μετά «…Οι οπαδοί της συγκεκριμένης ομάδας (σημ. της Αλ-Άχλι) ήταν στο στόχαστρο του στρατού εδώ και πολλούς μήνες. Πρωτοστάτησαν στην  επανάσταση και είναι από αυτούς που συνεχίζουν να βγαίνουν στο δρόμο και να απαιτούν την απομάκρυνση του στρατού από την εξουσία.». (http://www.aixmi.gr/index.php/organosan-th-sfagi-sto-gipedo/)

Το καθεστώς στην Αίγυπτο βρήκε την ευκαιρία να ξεμπερδέψει με τους ενοχλητικούς Oύλτρας χωρίς μάλιστα να λερώσει το ίδιο τα χέρια του με αίμα. Αυτός ήταν άλλωστε πάντα ο ρόλος του παρακράτους πάντα και παντού. Το ελληνικό κράτος επίσης το γνωρίζει πολύ καλά αυτό όπως γνωρίζει ότι σε μία επερχόμενη εξέγερση (όπως έχει γίνει και στο παρελθόν) πολλοί οπαδοί θα είναι στην πρώτη γραμμή με τους υπόλοιπους εξεγερμένους.
Εμείς παραθέτουμε την επιστολή των Επαναστατών-Σοσιαλιστών της Αιγύπτου για το περιστατικό (http://alturl.com/ygren ). Ας αναρωτηθεί πλέον ο καθένας αν τελικά είναι τόσο αθώα η οργανωμένη είσοδος ακροδεξιών, παρακρατικών ομάδων στις κερκίδες και τι ρόλο μπορεί να παίξουν αυτές σε μία περίοδο που η κοινωνία βράζει και ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψει μία κοινωνική έκρηξη. Γιατί ΟΚ, όλοι ΟΦΗ είμαστε, αρκεί όμως μόνο αυτό;

” Ανακοίνωση των Επαναστατών Σοσιαλιστών της Αιγύπτου για το έγκλημα στον ποδοσφαιρικό αγώνα αλ-Μάσρι – αλ-Άχλι

Στην υπεράσπιση των Ούλτρας: το μήνυμά τους και η απάντησή μας

Ποιο μήνυμα σκόπευε να μεταδώσει το έγκλημα που διαπράχθηκε κατά των Ούλτρας της αλ-Άχλι με τη δολοφονία 75 ανθρώπων; Είχε σκοπό την τιμωρία των δυνάμεων και των ομάδων που συμμετείχαν στην επανάσταση και συνεχίζουν να αντιστέκονται στο Στρατιωτικό Συμβούλιο; Το έγκλημα διαπράχθηκε τη μέρα της επετείου της “Μάχης της Καμήλας” -μήπως σκοπός ήταν να επιβεβαιωθεί πως οι υπεύθυνοι εκείνης της μάχης έχουν ακόμα την επιρροή και τη δύναμη και μπορούν να διαπράττουν καινούργια εγκλήματα;

Μήπως σκοπός του εγκλήματος, που διαπράχθηκε μόλις λίγες μέρες μετά την άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, ήταν να δοθεί το μήνυμα πως δεν θα υπάρχει ασφάλεια χωρίς τη σιδερένια γροθιά των έκτακτων νόμων; Ή σκοπός ήταν να συνεχίσει να πλανιέται το φάσμα του χάους και της πυρκαγιάς πάνω από την Αίγυπτο, αφού οι επαναστατικές δυνάμεις κατάφεραν να προστατεύσουν την υπόληψη της επανάστασης και αποκάλυψαν το ψεύδος αυτών των σεναρίων;

Όποιο κι αν ήταν το το μήνυμα του εγκλήματος, η απάντηση των επαναστατικών δυνάμεων ήταν δυνατή και καθαρή. Είπαμε “Όχι”. Τα εγκλήματα ενάντια στις επαναστατικές δυνάμεις δεν θα σταματήσουν την επανάσταση και δεν θα φοβίσουν τους επαναστάτες. Οι ηγέτες που βρίσκονταν πίσω από τη “Μάχη της Καμήλας” και προστατεύονται από το στρατιωτικό συμβούλιο δεν θα τα καταφέρουν. Θα αποτύχουν οικτρά, όπως απέτυχαν και την πρώτη φορά. Όπως και το καθεστώς Μουμπάρακ, αυτοί και το στρατιωτικό καθεστώς θα καταλήξουν στην άβυσσο. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν έσωσε τον Μουμπάρακ από την επανάσταση. Δεν θα σώσει ούτε και τον Στρατάρχη Ταντάουϊ.

Η συνωμοσία ήταν κακο-οργανωμένη. Δεν μπόρεσαν να κρύψουν την ξεδιάντροπη συνενοχή της αστυνομίας, που στεκόταν και παρακολουθούσε τη σφαγή και το σκοτωμό για ώρες, ούτε καν προσπάθησε να προστατεύσει τα θύματα.

Όλα αυτά, ένα μόνο μήνυμα στέλνουν στους επαναστάτες -ότι η επανάσταση πρέπει να συνεχίσει και να πετύχει τους στόχους της, εξαφανίζοντας το καθεστώς που εγκαθίδρυσε ο Μουμπάρακ, ένα καθεστώς που έχει στον πυρήνα το το στρατό του Μουμπάρακ και το στρατιωτικό του συμβούλιο που τον προστάτευε και ακόμα τον προστατεύει.

Οι Ούλτρας, που εντάχθηκαν στις γραμμές της επανάστασης από πολύ νωρίς και πάλεψαν μαζί με τους υπόλοιπους επαναστάτες, απέδειξαν και αποδεικνύουν κάθε μέρα ότι αποτελούν οργανικό κομμάτι της επανάστασής μας. Οι Ούλτρας εμφανίστηκαν στην Αίγυπτο ως αντίδραση ενάντια στην κυριαρχία του κέρδους και της απληστίας του καπιταλισμού πάνω στο ποδόσφαιρο που μετατρέπεται σε χώρο εμπορίου για τους διαφημιστές, ενάντια στην αύξηση των εισιτηρίων, στο μονοπώλιο της μετάδοσης των αγώνων, όπως και ενάντια στη βαναυσότητα των δυνάμεων ασφαλείας. Έτσι εμφανίστηκαν οι σύλλογοι Ούλτρας στην Αίγυπτο, όπως και όλα τα κινήματα που γεννήθηκαν σ’αυτή τη χώρα κόντρα στην τυραννία και την εκμετάλλευση.

Δεν ήταν έκπληξη που οι σύλλογοι των Ούλτρας βρήκαν τη θέση τους στην καρδιά της αιγυπτιακής επανάστασης. Έψαχναν για ελευθερία και δικαιοσύνη και υπέστησαν όλες τις θυσίες που υπέστησαν οι δυνάμεις της μαχητικής μας επανάστασης, απορρίπτοντας την αρπαγή της επανάστασης από το στρατιωτικό συμβούλιο που θέλει να ξαναστηθεί ένα σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης.

Το έγκλημα που συνέβη στην επέτειο της “Μάχης της Καμήλας” είναι μια ακόμα προσπάθεια, η πιο σοβαρή, να υπονομευτούν οι δυνάμεις της επανάστασης μετά την αποτυχημένη προσπάθεια συκοφάντησης, καταστολής και τρομοκρατίας ώστε να αποτραβηχτούν οι επαναστάτες από την εξέγερση.

Οι Επαναστάτες Σοσιαλιστές, μαζί με τους Ούλτρας, στέκονται απέναντι σε αυτό το έγκλημα. Καλούμε όλες οι επαναστατικές δυνάμεις που παλεύουν να συναντηθούν και να σταθούν ενωμένες απέναντι στις προσπάθειες να υπονομευτεί η επανάσταση. Με τη συνωμοσία του σταδίου του Πορτ Σαΐντ να αποκαλύπτεται, πρώτη μας απαίτηση είναι να τιμωρηθούν οι ένοχοι και αυτοί που δεν τους σταμάτησαν.

Ζήτω οι Ούλτρας – μια μαχητική πτέρυγα των επαναστατών.

Δόξα στους μάρτυρες, νίκη στην επανάσταση, ντροπή στους εγκληματίες.”

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Εκτός από την καψούρα μας για τον ΟΦΗ υπάρχουν κι άλλα πράγματα:
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΜΠΑΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
48η ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 & ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΦΕΒ.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΗΘΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ…

2,5 χρόνια μετά την 23^η Ιουλίου του 2009, τη μέρα που κάθε συνειδητοποιημένος Ομιλίτης ανάσανε ανακουφισμένος τον αέρα της ελευθερίας, όλο και κάτι θα συμβεί που θα μας θυμίσει ότι η ανεξαρτησία δεν είναι κάτι που κερδίζεται μια και έξω, αλλά ένας διαρκής αγώνας στον οποίο αν για μια στιγμή αδρανήσεις μπορείς ξαφνικά να βρεθείς πίσω από εκεί που ξεκίνησες. Γιατί η εξάρτηση δεν είναι κάτι που αποτυπώνεται αποκλειστικά στο μετοχολόγιο, αλλά έχει να κάνει με τις συμμαχίες, τα πάρε-δώσε, κλπ.

Στην πραγματικότητα δύσκολα θα μπορούσαμε να βρούμε μια πραγματικά ανεξάρτητη ομάδα, κάποια δηλαδή που να μην έχει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό διαλέξει στρατόπεδο. Το ζήτημα είναι αν μπορεί κάποια ομάδα να επιβιώσει χωρίς να αναγκαστεί να πέσει στην ανάγκη του πράσινου ή του κόκκινου νταβατζή, ο οποίος όταν έρθει η ώρα θα ζητήσει και τα σχετικά ανταλλάγματα.
Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν αυτή η ομάδα είναι εκτός από διοικητικά και οικονομικά ανεξάρτητη.

Όλη η κουβέντα που γίνονταν όλα αυτά τα χρόνια (από τρίτους) περί εξάρτησης του ΟΦΗ από τον βάζελο εξαιτίας της πολυιδιοκτησίας ήταν βαθιά υποκριτική από τη στιγμή που οι ίδιοι έκλειναν τα μάτια σε περιπτώσεις όπως αυτές του Λεβαμπιακού, της Κέρκυρας, του Αστέρα Τρίπολης και τόσων άλλων. Ο ΟΦΗ τουλάχιστον έχει ένα λαό ο οποίος ποτέ δεν ανέχθηκε τα ξεφτιλίκια των τσατσοδιοικήσεων και λύσαγε όποτε έβρισκε τον πράσινο δυνάστη στο δρόμο του. Ένα πάθος που όταν κατάφερνε να το μεταδώσει σε εκείνους τους παίχτες που είχαν αξιοπρέπεια ο Παναθηναϊκός ή αποχαιρετούσε την Ευρώπη ή μάζευε τεσσάρες και αποχαιρετούσε οριστικά τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.

Η ομάδα τα τελευταία 2,5 χρόνια έχει βρεθεί πολλές φορές στο χείλος της καταστροφής. Σχεδόν πάντα υπήρχε κάτι που μας έβαζε το μαχαίρι στο λαιμό. Άνοδος ή καταστροφή, αδειοδότηση ή καταστροφή, κλπ., και αυτό σίγουρα ανάγκασε κάποιους να πάρουν αποφάσεις που σε άλλη περίπτωση δε θα έπαιρναν. Ο πανικός είναι πάντα κακός σύμβουλος. Το ρεσάλτο που επιχειρήθηκε να γίνει με την είσοδο στα διοικητικά της ομάδας επιχειρηματία-μάνατζερ γνωστών κόκκινων αισθημάτων, αλλά και η τραυματική “Καρολιάδα” μας υπενθυμίζουν ότι δεν μπορείς να συμμαχήσεις με το διάβολο χωρίς αυτός να ζητήσει κάποια στιγμή για αντάλλαγμα την ψυχή σου.

Για τον Ολυμπιακό είναι φυσιολογικό να θέλει να δέσει στο άρμα του μία ομάδα όπως ο ΟΦΗ γιατί γνωρίζει ότι λόγω προϊστορίας ο κόσμος του δεν πρόκειται να ανεχτεί συμμαχίες με τον Παναθηναϊκό. Αυτό όμως που δεν έχουν καταλάβει είναι πως ο κόσμος του ΟΦΗ δεν έδωσε αγώνες για ανεξαρτησία τόσα χρόνια απλά για να αλλάξει δυνάστη. Η πρόσφατη ξαφνική φυγή των δανεικών, οι εχθρικές διαιτησίες, ο τρόπος με τον οποίο έγινε η μεταγραφή του Κάρολ, είναι το τίμημα που πληρώνει ο ΟΦΗ επειδή ο λαός του επέλεξε να παραμείνει πιστός στην ιδέα της ανεξαρτησίας. Η πτώση άλλωστε της ομάδας στη Β Εθνική δεν ήταν μόνο αγωνιστική, αλλά ειδικά από κάποιο σημείο και μετά συνειδητή επιλογή του κόσμου (η κάποιου μέρους του τουλάχιστον) προκειμένου να έρθει η κάθαρση.

Σήμερα πάντως έχουμε κάθε λόγο να νιώθουμε πιο περήφανοι από ποτέ. Μετά την “Αγία Οικογένεια” η ΟΜΙΛΑΡΑ φαίνεται να κλείνει τους λογαριασμούς της και με τον άλλο “Σπουδαίο Κρητικό και Ηρακλειώτη“. Η υπόσχεση του τελευταίου ότι θα μας κάνει “ντα-ντά” μετά τα ατυχή γι’ αυτόν αποτελέσματα (2-2 στο Καραισκάκη, στράβωμα του “ντυλ” κλπ) φαίνεται σαν ανέκδοτο με τον ΟΦΗ στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας και ένα βήμα πριν τα ημιτελικά του κυπέλλου. Εκεί που πιθανότατα θα ξεπληρώσουμε και τα τελευταία γραμμάτια με αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με την αξιοπρέπειά μας. Μέχρι τότε μπορεί να την πληρώνουν διάφορες ομάδες τύπου Δόξας, Λεβαδειακού και Ξάνθης των οποίων ο κόσμος δεν φαίνεται να ενοχλείται που η διοίκηση της ομάδας τους εξυπηρετεί απροκάλυπτα τα συμφέροντα του Ολυμπιακού.

Από εκεί και πέρα θα πρέπει και οι οπαδοί του ΟΦΗ να κοιταχτούμε κάποια στιγμή στον καθρέπτη και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Πόσο έτοιμοι είμαστε να τηρήσουμε την υπόσχεση που δίνουμε εδώ και 3 χρόνια φωνάζοντας ΜΙΑ ΖΩΗ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΕΘΝΙΚΗ;
Δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε ότι η ανεξαρτησία έχει και το τίμημα της, το οποίο είμαστε κυρίως εμείς ως οι βασικοί αιμοδότες και στυλοβάτες της ομάδας, αυτοί που θα πρέπει να το επωμιστούμε.
Εκτός από την όποια κριτική κάνουμε όλοι στη διοίκηση, αν αυτό το τίμημα οδηγήσει ακόμα και στο πλήρες οικονομικό αδιέξοδο, τότε ας είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε.

Μέχρι τότε μπορούμε να πουλάμε τρέλα και να σπάμε πλάκα σε ένα σάπιο πρωτάθλημα και να κλείνουμε στόματα το ένα πίσω από το άλλο …

Βίβα Ομιλάρα!

Mια ιστορία σαν παραμύθι

Υπάρχουν κάποιες ιστορίες που μοιάζουν με παραμύθι.
Μια τέτοια ιστορία είναι ο ΟΦΗ για μας.
Υπάρχει και η “παραμύθα” όμως που κάποιοι νομίζουν ότι την τρώμε εύκολα, αλλά λόγω του ότι την φάγαμε πολλά χρόνια, μας έκατσε στο στομάχι και δεν θα πάρουμε άλλη. Ευχαριστούμε!

Εμείς τέτοιες ιστορίες θέλουμε ν’ ακούμε κι ας είναι παραμύθια! 🙂 :
από SportDay

Αφιέρωμα της ΟΥΕΦΑ για τον ΟΦΗ!

Μην μπείτε στο uefa.com για να το αναζητήσετε! Επί του παρόντος τουλάχιστον γιατί βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της ολοκλήρωσης του.

Μέχρι τώρα έχουν γραφτεί οι πρώτες του γραμμές που θυμίζουν… παραμύθι. “Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ομάδα, ονόματι ΟΦΗ, που επέστρεψε έπειτα από «σαράντα κύματα» εκεί που ανήκε, στη Σούπερ Λίγκα και παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να αντιμετωπίζει αναρίθμητα προβλήματα – οικονομικά και διοικητικά – έχει φτάσει να διεκδικεί με αξιώσεις ένα ευρωπαϊκό «εισιτήριο» μέσω του πρωταθλήματος και έχει τον πρώτο λόγο για να φτάσει στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας…”

Κάπως έτσι, θα μπορούσε να είναι η «σύνοψη» της μέχρι τώρα εκπληκτικής πορείας της κρητικής ομάδας, η οποία με τη νέα μεγάλη νίκη κόντρα στην Ξάνθη στο «Γεντί Κουλέ» συνεχίζει να… τρελαίνει κόσμο και να κάνει όλους να αναρωτιούνται «πού το πάει;». Είναι νωρίς ακόμα για να πούμε «αν έζησαν όλοι καλά» στο φινάλε αλλά το μόνο σίγουρο που κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ότι το συγκρότημα του Νίκου Αναστόπουλου δεν το βάζει κάτω όσα εμπόδια κι αν παρουσιαστούν στον δρόμο του.

Εστω, μάλιστα, κι όταν ο αντίπαλος του υπερτερεί, όπως συνέβη στον αγώνα του Σαββάτου με την Ξάνθη. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ο ΟΦΗ είχε την ατυχία να χάσει πριν καν συμπληρωθεί το 1ο λεπτό τον Βαγγέλη Μάντζιο από τραυματισμό αλλά και την τύχη ταυτόχρονα να πάρει το γκολ που ήθελε από τον παίκτη που τον αντικατέστησε. Ο Λεωνίδας Καμπάνταης βρήκε δίχτυα στη μεγάλη κατηγορία έπειτα από πέντε ολόκληρα χρόνια αφού είχε σκοράρει για τελευταία φορά όταν φορούσε τη φανέλα της ΑΕΚ (και μάλιστα δύο φορές) στον αγώνα της 22ας Απριλίου του 2007 με αντίπαλο τον Ιωνικό.

Ενα τέρμα που θα πρέπει να ανεβάσει την αυτοπεποίθηση του «Λεό», ειδικά από τη στιγμή που οι πρώτες εκτιμήσεις για τον τραυματισμό του Μάντζιου κάνουν λόγο για απουσία τουλάχιστον 20 ημερών! Αυτό σημαίνει ότι ο Καμπάνταης θα κληθεί να αποτελέσει την επιθετική «αιχμή» του ΟΦΗ στο ντέρμπι της επόμενης εβδομάδας με τον Εργοτέλη στο Παγκρήτιο και θα διατηρήσει αυτό τον ρόλο τουλάχιστον μέχρι τον αγώνα με τον Πανσερραϊκό για το Κύπελλο στα τέλη Φεβρουαρίου.

Ωστόσο, όπως προαναφέραμε, ο ΟΦΗ δεν… καταλαβαίνει ούτε από προβλήματα. Εδώ δεν έδειξε ότι επηρεάστηκε το ποδοσφαιρικό τμήμα ούτε από την «Καρολιάδα» (δηλαδή το σίριαλ της μεταγραφής του Ρόι Κάρολ στον Ολυμπιακό) που έζησε την περασμένη εβδομάδα και μονοπώλησε την καθημερινή επικαιρότητα της ομάδας, θα «λυγίσει» τώρα; Αν, πάντως, οι Κρητικοί συνεχίσουν να αψηφούν τις δυσκολίες και να παίρνουν αποτελέσματα, τότε μπορεί να δούμε ξανά το όνομα του ΟΦΗ να γράφεται με… λατινικούς χαρακτήρες.

ΟΦΗ – ΑΜΚ

Ανοιχτή επιστολή προς τον Νίκο Μαχλά

Νίκο Μαχλά ξέρουμε ότι δεν είσαι ο εξυπνότερος των ανθρώπων και με σένα όλα είναι πιθανά αφού ο κάθε πονηρός μπορεί να σε κάνει ότι θέλει. Το είδαμε και με το Φαγαδάκη.
Στο συγχωρήσαμε.

Νίκο Μαχλά ξέρουμε ότι έζησες μια ζωή (ως ποδοσφαιριστής) στον ΟΦΗ με διοικήσεις από τσάτσους που γι’ αυτούς το γλύψιμο στον πάτρωνα ήταν αυτονόητο, και μπορεί να σου φαίνεται κι εσένα φυσιολογικό να λες και καμιά “κουβέντα” παραπάνω. Το είδαμε πρόσφατα με τις φοβερές σου δηλώσεις για το Μαρινάκη που ΜΑΣ (όχι μόνο εσένα) έφτυνε όλη η Ελλάδα και συ νόμιζες ότι βρέχει.
Κι αυτό στο συγχωρήσαμε.

Νίκο Μαχλά αυτό που δεν ξέρουμε ακόμα είναι αν είσαι ΤΟΣΟ ΙΟΥΔΑΣ ώστε να προδώσεις με το χειρότερο τρόπο την αγάπη και την εμπιστοσύνη χιλιάδων Ομιλιτών στο πρόσωπό σου και τους αγώνες που έδωσαν για να σωθεί η ομάδα από την καταστροφή και να επιστρέψει ΕΛΕΥΘΕΡΗ εκεί που ανήκει (ανάμεσά σ’ αυτούς και συ ο ίδιος) δίνοντας την ομάδα σε “ημέτερους”, γνωστούς για τα νταλαβέρια τους
με τον Μαρινάκη και τον Ολυμπιακό.
ΕΙΣΑΙ?
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ.